пархать
па́рхать
"гнить, паршиветь"; ср. парша́, парши́вый; см. Шахматов, ИОРЯС 7, 334.
Источник:
Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
на Gufo.me
па́рхать
"гнить, паршиветь"; ср. парша́, парши́вый; см. Шахматов, ИОРЯС 7, 334.